صبح امید قافله

بر تلّ پایداری خود ایستاده ای
در کربلای دوم خود پا نهاده ای
 
از این به بعد بیرق نهضت به دوش توست
دریای استقامت و کوهِ اراده ای!
 
با پرچم سحر به سوی شام میروی
صبح امید قافله! خورشید زاده ای
 
نشناخته صلابت زهرایی تو را
هر کس که فکر کرده تو از پا فتاده ای
 
داغ هزار طعنه به جانت خریده ای
در دست باد رشتهی معجر نداده ای
 
هر چند خم شده قدت از داغ کربلا
تو در مصاف کوفه و شام ایستاده ای

یوسف رحیمی